Zabudowa ze sklejki

Po zamocowaniu do skosów sklejka wymaga zabezpieczenia lakierem bezbarwnym lub farbą

Sklejka powstaje ze sklejenia kilku warstw drewnianego forniru o grubości około 1,5 mm.

Włókna każdej z nich są ukierunkowane prostopadle do poprzednich. Taka budowa zapewnia dużą sztywność, odpowiednią sprężystość i wytrzymałość na odkształcenia. Płyty ze sklejki mają długość od 152 do 250 cm i szerokość od 125 do 152 cm. Ich grubość wynosi od 3 do 50 mm. Zazwyczaj są wytwarzane z drewna drzew liściastych: brzozy, świerku, sosny, buku, olchy. Tak jak wszystkie wyroby z drewna mogą mieć różną klasę, zależnie od jego jakości. Klasa I gwarantuje najmniejszą ilość sęków i przebarwień. Klasy niższe - II i III - dopuszczają więcej wizualnych mankamentów. Krawędzie płyt sklejkowych są proste, ścięte (ukosowane). Płyty ze sklejki mocuje się w identyczny sposób jak płyty OSB. Po ułożeniu można je polakierować lub wykończyć farbą, lakierobejcą, bejcą lub olejem do drewna. Można też wypełnić szczeliny między nimi kitem trwale elastycznym (silikonem, uszczelniaczem akrylowym lub polimerowym) i okleić tapetą.

Zalety i wady płyt ze sklejki

Zalety: są łatwe w obróbce; lekkie; odporne na uszkodzenia; mają najlepszą wytrzymałość na odkształcenia ze wszystkich płyt drewnopochodnych; są proste w montażu; można je mocować bezpośrednio do krokwi i do innych elementów konstrukcyjnych poddasza.

Wady: są łatwo palne.